Rezonans magnetyczny szyi

Badanie rezonansu magnatycznego szyi stanowi cenne uzupełnienie diagnostyki laryngologicznej. W badaniu tym można uwidocznić zarówno struktury naczyniowe, jak i tkanki miękkie. Badanie to jest wykonywane jako uzupełnienie diagnostyki USG i tomografii komputerowejlub jako komplementarne dla obu tych metod. W porównaniu z USG lepiej można uwidocznić niektóre struktury miąższowe i zasięg ewentualnych zmian patologicznych. W trakcie badania niekiedy konieczne bywa podanie środków kontrastowych w celu określenia charakteru i intensywności wzmocnienia kontrastowego.

Szczególnie cenne bywa badanie rezonansu magnetycznego ślinianek, w którym z dużą dokładnością można ocenić nowotwory łagodne i złośliwe ślinianek oraz rozległość procesu i naciekanie struktur sąsiednich. Na podstawie badanie MR można w większą dokładnością zaplanować zabieg chirurgiczny i zakres resekcji. Badanie to wykonuje się również w ocenie pooperacyjnej – poszukiwaniu wznowy miejscowej i przerzutów.
Innymi wskazaniami do badania rezonansu magnetycznego ślinianek są choroby autoimmunologiczne, takie jak zespół Sjögrena i ocena przewodów gruczołowych za pomocą sialografii rezonansu magnetycznego.

Odmianę badania rezonansu magnetycznego szyi stanowi opcja angio-rezonansu magnetycznego, którą stosuje się do uwidocznienia zmian miażdżycowych w tętnicach szyjnych. Badanie to wykonuje się jako uzupełnienie lub rozszerzenie diagnostyki w USG-doppler w szczególnie trudnych przypadkach np. przy bardzo krętych naczyniach. Jakość uzyskanych obrazów jest porównywalna z angio-tomografii komputerowej, natomiast nie naraża się pacjenta na promieniowanie rentgenowskie.